خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه امروز چگونه شکرگزاری میکنم و همچنین OTمیباشد.

دستور جلساتی که در کنگره تعیین شده برای یک هفته است و در طول سال تکرار نمیشود.

این دستور جلسه هم برای اولین بار است که عنوان شده است و علاوه بر شکرگزاری OTهم به آن اضافه شده است.

انسان اگر بخواهد شکرگزار نعمتهای خداوند باشد باید لیاقت داشته باشد،چونکه فقط دیدن نعمتهای پروردگار کار بزرگ و دشواری است .به نظر من اگر انسان بتواند نعماتی که در اطرافش وجود دارد را ببیند و شکرگزار آنها باشد واقعا" لیاقت میخواهد تا جایگاه یک بنده شاکر را داشته باشد.

در کنگره 60 وقتی صحبت از درمان اعتیاد به میان آمد سه ضلع ،جسم،روان و جهان بینی و به تعادل رسیدن آنها مد نظر بود ،چرا که قبل از آن ،سلامت جسم تنها و یا در مرحله بعد از آن ،سلامت جسم و روان ،در درمان اعتیاد موفق نبود .

آقای مهندس دژاکام با اضافه نمودن بحث جهان بینی به جسم و روان ،گره کور درمان اعتیاد را باز نمودند و آنرا کامل کردند ،بطوریکه به تعادل رسیدن جسم،روان و جهان بینی ،پایه و اساس درمان اعتیاد گردید .

جهان بینی نگرش ما نسبت به محیط اطرافمان و همه چیزهایی است که در زندگی ما وجود دارند.

جهان بینی شاخه های متعددی دارد که یکی از آنها شکرگزاری کردن است.

در کنگره همه دستور جلساتی که وجود دارند،مانند یک پازل هستند که اگر یکی از آنها نباشد،پازل درمان اعتیاد کامل نخواهد شد ،لذا تک تک دستور جلسات،اهمیت زیادی دارند و هدفی را دنبال میکنند.

من در زمانی که مصرف کننده بودم،نگرش و دیدگاهم به اطرافیانم طوری بود که فکر میکردم همه کسانی که در زندگی ام ،از خانواده تا محیط کار یا شهر و کشوری که در آن زندگی میکنم مقصرهستند به غیر از خودم ،پس من محکوم به مصرف مواد هستم .

ولی این دستور جلسه نگاه من را نسبت به دنیای اطرافم و حتی خودم عوض کرد.

همانطور که در وادی سوم عنوان شده و میگوید:باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند ، سه مطلب از آن یاد میگیریم،یکی اینکه:مسئولیت اعمال و کردارم مستقیما"به خودم برمیگردد نه هیچ کس دیگری.دوم اینکه:سختی هایی که در طول درمان باید متحمل شوم،تاوان کارهای خطایی است که در گذشته انجام داده ام، و سوم اینکه:از این به بعد بایستی با تفکر عمل نمایم.

به قول آقای مهندس دژاکام: شکرگزاری نردبانی است به طرف بالا رفتن شناخت و آگاهی در جهت آسایش و آرامش.یعنی کسی که شکرگزار باشد در حال قدم برداشتن به طرف خداوند است.

و لذا بایدنسبت به داشته ها و نداشته هایمان شکرگزار باشیم که البته لیاقت میخواهد.