كنگره 60 - نمايندگي مشهد مقدس

حسابی خوش گذشت مخصوصا که آقا امین هم در این جمع حضور داشتند بعد از پایان مراسم سفره شام پهن شد و همه بر سر یک سفره بزرگ نشستیم من هرگز در تصورم نمی گنجید . در مکاني که هیچ امکانات رفاهی و حتی برق و گاز نبود ،براي شام پیتزا با گوشت بوقلمون تدارک دیده باشند .

آنجا میشه گفت :از تکنولوژی و لوازمی که در زندگی شهری به راحتی در دسترس است هیچ خبری نبود اما  به هیچ وجه كسي احساس کمبود چیزی را حس نمي کرد.اگر بخواهم از همه آنچه که دیدم و یاد گرفتم بنویسم خود يك كتاب مي شود. اما برداشت خودم  از سوالی که بالای صفحه عنوان کردم را به طور خلاصه می نویسم.

به نظر من یکی از علتهایی که اردوهاي كنگره را برگزار میکنند این است که هرفردي با آمدن خود به اردواول خودش را محک بزند تا بفهمد طی زمانی که گذشته و در کنگره آموزش دیده در عمل وکاربردی کردن آنها چقدر موفق است و قسمتهایی را که در آن ضعیف است را بفهمد و روی خودش کار کند .در اردو به نوعی کلاسهای آموزشی  برای همه است چون گفتار و رفتار همه برای من آموزش بود .

شاید در جلسه ها بتوانيم آن چیزی که نیستيم را برای دیگران به نمایش بگذاريم اما در اردو دیگر نمی شود کسی نقش بازی کند چون به راحتی قابل حس است و موضوع دومي که من به آن رسیدم این بود که من خودم شاید خیلی اسیر و دلبسته داشته ها و تکنولوژی زندگی ماشینی امروزي شدم .امااردو برايم تلنگری بود که به خودم بیایم که شاید یه روز مثلا:حوادث طبيعي ازقبيل: زلزله و....  بیاید  و همه چیز را ویران کند .

پس درآن زمان  باید بتوانم  با کمترین امکانات ،هم حالم خوب باشد وهم بتوانم خودم و خانواده ام را اداره کنم و ديگر اينكه به این باور رسیدم . داشتن حال خوش به داشته های مادی نیست بلکه به داشتن جسم سالم و روان سالم و جهانبینی درست وسالم است .پس !داشته ها و ثروت من اینها هستند که باید بهشون اهمیت بدهم و برای بهتر شدن  و رسیدن به تعادل بیشتر همواره تلاش نمايم.

و در آخر این را بگویم که احساس مي كنم آنقدر اردو برايم جذاب و جالب بود كه چند روزي  از بودنم دراردوجزء عمر من حساب نشد و امیدوارم که بتوانم در سالهای آینده در این اردوها شرکت کنم.

نویسنده:مسافر محمود